Ιορδάνης: Το ποτάµι που αργοπεθαίνει!

 Στις όχθες του Ιορδάνη υπάρχουν σήµερα περισσότεροι στρατιώτες παρά πιστοί. Περισσότερα πλαστικά µπουκάλια και σακούλες παρά νερό. Το µέρος όπου πιστεύεται ότι βαφτίστηκε ο Ιησούς είναι ένα χέρσο κοµµάτι στα σύνορα µε την Ιορδανία. Ενας τόπος προσκυνήµατος υπό στρατιωτική διοίκηση.

 Χθες γιορτάστηκαν εκεί τα Θεοφάνια µε το παλιό ηµερολόγιο, µε συµµετοχή 20.000 ρώσων προσκυνητών. Κάθε χρόνο, περίπου 800.000 χριστιανοί ζητούν να βάλουν έστω και το δάχτυλό τους µέσα στο νερό στο συγκεκριµένο σηµείο του ποταµού. Χθες, για πρώτη φορά εδώ και 42 χρόνια, ο χώρος ήταν εντελώς ανοικτός για το κοινό. Οµως σε λίγο µπορεί να λείπει το νερό… Το 2011, ο Ιορδάνης είτε θα πεθάνει, είτε θα αναστηθεί. Αυτό προέβλεψαν πριν από µερικούς µήνες οι επιστήµονες.

 Το 2007, ο ποταµός περιελήφθη στις 100 τοποθεσίες του κόσµου που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Φέτος θα είναι το έτος της αλήθειας. Ο ποταµός που η Βίβλος λέει πως είχε άφθονα νερά, είναι σήµερα ένα γλυφό ποταµάκι. Εχει χάσει το 95% των υδάτων του, σε πολλά σηµεία µπορεί κανείς να τον περάσει σχεδόν χωρίς να βραχεί. Είναι βρώµικος, χωρίς ζωή. Οι ενυδρίδες του έχουν όλες πεθάνει. Τα βοθρολύµατα ξεχειλίζουν. Η κοίτη του, που κατέβαζε άλλοτε 1,3 δισεκατοµµύρια κυβικά µέτρα νερό τον χρόνο, τώρα κατεβάζει µόλις 100 εκατοµµύρια. «Σηµάναµε συναγερµό για το 2011 επειδή µπορεί να είναι πραγµατικά η χρονιά του θανάτου του ποταµού», λέει η Μίρα Εντελστάιν του ισραηλινού κλάδου της οργάνωσης Φίλοι της Γης.

 Οι δολοφόνοι του Ιορδάνη λυµαίνονται ανελέητα εδώ και έναν αιώνα τα ύδατά του. Σε ποσοστό 54% οποταµός ανήκει στην Ιορδανία, κατά 30% στη Συρία, κατά 14% στο Ισραήλ και τους Παλαιστίνιους, κατά 2% στον Λίβανο. Το διεθνές δίκαιο καθορίζει πώς πρέπει να γίνεται η διανοµή των υδάτων του, όµως στην πραγµατικότητα καθεµία από τις παραπάνω χώρες αρπάζει όσο νερό µπορεί.

 Κάνουν «µπαλάκι» τις ευθύνες

 Από το 1948, ο έλεγχος των υδάτων του Ιορδάνη βρίσκεται στην ηµερήσια διάταξη κάθε ειρηνευτικής συνάντησης. Και σήµερα είναι όλοι εναντίον όλων.

 «Όλες οι χώρες θα πρέπει να συµπεριφερθούν µε πιο υπεύθυνο τρόπο», σχολιάζει η Μίρα Εντελστάιν. «Κυρίως όµως πρέπει να το κάνει το Ισραήλ, που χρησιµοποιεί τους µισούς από τους πόρους του ποταµού. Του το ζήτησαν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. Κάτι κινείται: γίνονται συναντήσεις ισραηλινών, ιορδανικών και συριακών αντιπροσωπειών. Όµως, αν δεν συναντηθούν και οι ηγέτες, δεν θα έχουµε ποτέ αποτελέσµατα».